Jessy (Indisch geadopteerde en actief binnen SbS-I) bezocht in april 2014 Eluru, om opvolging te geven aan onze projectwerking. Zij logeerde bij de Vincentian Fathers. Het is met deze congregatie dat wij een samenwerkingsakkoord hebben om de lokale opvolging te doen van de projecten.
Hierbij kort een uittreksel van haar eerste ervaringen ter plaatse: " Goed ontvangen geweest! Je voelt duidelijk aan dat Fr. Martin een sociaal werker is en je merkt het ook als hij over de situaties spreekt. Mr. Rajiv is hard aan het werken aan het sociaal onderzoek van de dorpen, maar het is ontzettend veel werk om doen voor 1 persoon. Het gaat verder dan alleen maar feiten verzamelen omdat in de dorpen de bewoners in eerste instantie ook wantrouwig zijn. Ze stellen zich vragen wat natuurlijk niet verwonderlijk is en zo een vragenlijst neemt niet enkel tijd in beslag maar ook ergens openheid van de bewoners. Hij probeert dan ook ergens een vertrouwensrelatie op te bouwen. Verder kan hij daar ook pas terecht na bv. Werkuren (diegene met dagarbeid), festiviteiten (veel aanwezig is in India) enz. In die zin moet hij regelmatig terugkomen, vaak een gepuzzel. Ik heb een voorbeeld gezien van zijn onderzoek van een dorp we hebben dit samen overlopen en mijn vragen voor verduidelijking beantwoord.
Met die achtergrond zijn we begonnen met een dorpje te bezoeken waar er ook een commumity hall (door overheid) beschikbaar is. Een SHG (Self Help Group) voor vrouwen/meisjes mogen aan deelnemen. Ik heb hen daar de vraag gesteld wat zij alszijnde vrouw als moeilijkheden ondervinden en wat zijzelf als mogelijkheid zien om verandering in werk te stellen. Moeilijkheden liggen in dezelfde lijn als SbS, nl.: studies vroegtijdig moeten afbreken, huisvesting (gebrek aan privacy door joint family system – sanitation), water afvoersysteem (brengt ziektes…), laag pensioen (moeilijkheid om mee rond te komen), gezondheidsproblemen kunnen gedeeltelijk door overheid opgenomen worden, mannen doen na het werk niets meer in het huishouden.
Er is duidelijk een gevoel van solidariteit onder vrouwen in dat dorp. Wat zij als mogelijkheid achten om op te nemen, was dingen maken zoals: zeep, kaarsen, werkjes met naaimachine. Ik denk dat we hiermee zeker iets mee kunnen doen.
Een dorpje meer uitgebreid gezien en woningen tevens ook vanbinnen gezien. Iets horen vertellen of zelfs zien op foto is nog altijd verschillend dan het kunnen ervaren. De problematiek van huisvesting is multicomplex. Hiermee wil ik zeggen dat het niet alleen gaat om versteviging van woning/santitation/… , maar ook de nood aan bescherming van dorp door regenseizoen met alle gevolgen van dien (ziektes, slangen (woonsten naast velden), hygiene, vervuiling – droogtes resten vuil blijft liggen denk maar aan de rivieren…), probleem waterafvoeringsysteem houdt veel in stand.
In elk dorpje hebben we de voorzitster van het dorp kunnen ontmoeten. Er is een grote bereidheid om samen te werken.